De generatie boven 60 jaar is er een die vooral verwend zijn met het luisteren naar de radio en elk van de personen heeft wel een of meerdere favoriete radiostations. Dick Offringa heeft een grote liefde voor de uitzendingen van Radio Luxembourg en heeft vooral de Engelse service intens beluisterd en de studio in Luxembourg door de jaren heen liefst vijf keer bezocht. Het is al 32 jaar geleden dat in 1991 er een einde kwam aan de programma’s. Dick Offringa had ook zijn favoriete deejay: Barry Alldis. In de maand april had hij een bijzondere ontmoeting, waarover hij zelf meer vertelt.
Of het helemaal klopt weet ik niet maar er werd toen van gezegd dat het 15 miljoen luisteraars had. Niet alleen in Engeland, Spanje, Noorwegen maar ook tot ver achter het IJzeren Gordijn. Janet had contact met mij opgenomen om over die tijd te praten. Ook voor het project dat men op de Universiteit van Luxemburg aan het opzetten is over de geschiedenis van Radio Luxembourg. Het dient vanaf 2025 een tentoonstelling te worden in het originele gebouw van Radio Luxembourg; Villa Louvigny.
We wandelden eerst over de drukke vrijmarkt met spullen die zichtbaar van zolder kwamen. Omdat het vrij luidruchtig in het centrum was besloten we uit te wijken naar Urk. Tijdens de wandeling, en de koffie, vertelde ik over mijn vijf bezoeken aan villa Louvigny en hoe ik daar kwam. Maar ook vertelde ik over de kick die het gaf naar ‘fading Radio Luxembourg’ te luisteren. Ondanks dat alle zendtijd door platenmaatschappijen opgekocht was, en ze maar twee minuten van een nummer draaiden, was het voor tieners toch interessant omdat Radio Luxembourg op dat moment het enige popstation was.
Weer thuis in Emmeloord genoten we van het door Annelies gekookte eten. Hierna waren we in de Radio Emmeloord studio boven in ons huis. Eén van de vele thuis studio’s want er wordt met 30 verschillende thuisstudio’s gewerkt. Onze grote vriend is internet. We maakten foto’s, net als ooit in Luxemburg. Gedurende de hele avond haalden we herinneringen op. Janet was 18 toen haar vader in 1982 kwam te overlijden. Hij was in 1966 naar Londen vertrokken maar tien jaar later keerde hij terug naar Luxemburg.
Ook liet ik Janet de BBC documentaire zien over het einde van het Engelstalige Radio Luxembourg in december 1991. Nu al meer dan 30 jaar geleden. Ik trof haar vader Barry Alldis in januari 1977 in de studio. Toen werd er al niet meer met tapes uit Londen gewerkt; alles was live, zonder technicus. Janet zei dat ze altijd singles van haar vader kreeg: “Not For Sale”.
Omdat ze van tulpenvelden hielden gingen we op zondag naar drie verschillende tulpenvelden in de polder. Ze vonden het fascinerend. En maakten vele foto’s. Later op de dag gingen we naar Lemmer. Rustig vanwege het koude weer. Na de lunch terug naar Emmeloord. Daar hield Janet een video gesprek voor me voor het radio project. Op de achtergrond een foto van haar vader Barry Alldis. Het was enerverend voor me haar te ontmoeten. Een dochter van de man die ik lang heb bewonderd: Barry Alldis. Zondagavond luisterden ze in hun auto, tijdens het opladen, naar mijn radioprogramma waarin ik veel herinneringen aan Radio Luxemburg draaide. Alsof ik weer jong was. Het was een prachtig weekend!’
